Homeopatia to forma naturalnego leczenia polegająca na podawaniu substancji naturalnych, które wywołują objawy identyczne z chorobowymi i stymulują organizm do powrotu do zdrowia. Homeopatia opiera się na powszechnie znanej zasadzie leczenia podobnego podobnym. Chodzi w tym o to, że każda substancja, która u osoby zdrowej powoduje określone dolegliwości to te same dolegliwości może zwalczyć u osoby chorej.
Leczenie podobne podobnym
Przykładowo cebula powoduje łzawienie i podrażnienie śluzówek nosa. Jeśli zatem dana osoba cierpi na katar, który objawia się podrażnieniem nosa a dodatkowo ma łzawienie (jak to na przykład jest przy alergiach na pyłki) to odczuje poprawę po zażyciu leku homeopatycznego z cebuli. Innym przykładem może być kawa, która w nadmiarze powoduje pobudzenie emocjonalno ruchowe mogąc przyczynić sie do bezsenności. Zatem lek homeopatyczny na bazie kawy będzie przywracał spokojny sen osobom cierpiącym na bezsenność z powodów emocjonalnych, które zamiast zasnąć są nadpobudliwe.
Co daje homeopatia
Homeopatie można stosować zarówno w przypadkach ostrych takich jak przeziębienie, katar, biegunka oraz w chorobach przewlekłych trwających od długiego czasu. Można ją także stosować jako pierwszą pomoc w przypadku zranieni, zwichnięć, oparzeń czy wstrząśnieniach mózgu. W tej ostatniej grupie leki homeopatyczne znacznie przyspieszają okres powrotu do zdrowia. Bardzo skutecznie homeopatia radzi sobie także jako pomoc po zabiegach operacyjnych, gdzie pomaga szybciej wchłonąć sie krwiakom i przyspiesza regenerację ran.
Powstanie homeopatii
Twórcą homeopatii jest niemiecki lekarz dr Samuel Hahnemann żyjący w latach 1755-1845. Był on także aptekarzem i zajmował sie przygotowywaniem leków. Napisał na ten temat 70 prac. Był znawca nie tylko medycyny ale i chemii. Władał płynnie siedmioma językami i tłumaczył dzieła obcych autorów, gdzie trafił na wzmiankę, która zapoczątkowała jego działania w kierunku stworzenia homeopatii. Tekst dotyczył wpływu chininy na zdrowego człowieka, która miała wywołać takie same objawy jak przy malarii, podczas gdy to właśnie malarię leczono chininą! Hahmemann nie mógł sie nadziwić, jak potencjalnie bezpieczny środek naturalny mający leczyć pewne objawy wywołuje je u zdrowej osoby. Zaczął eksperymentować włączając w to sile leku, który zaczął rozcieńczać, aby pozbyć sie pewnych skutków ubocznych. Odkrył, że im bardziej rozcieńcza lek tym większa zyskuje on właściwości lecznicze a mniejsze ma skutki uboczne. Ważną czynnością przy rozcieńczeniach było silne strząsanie roztworu, co również wyczytał w zagranicznych pismach, mówiących że taka praktyka wzmacnia siłę substancji wyjściowej. Tak zrodziła sie homeopatia, której historia liczy juz ponad 200 lat. Warto podkreślić, że Hahnemann był człowiekiem uczonym i mentalnie wyprzedzał swoją epokę (i być może nie tylko swoją..)
Główna myśl homeopatii
Homeopatia opiera sie na fakcie, że organizm ludzki jest w stanie pokonać chorobę swoimi siła. Trzeba je tylko wydobyć z niego. W homeopatii to nie lek zabija bakterie czy wirusy - robie to nasz organizm, nasze krwinki białe i system odpornościowy Lek homeopatyczny jedynie (lub aż) stymuluje te krwinki i wskakuje im, co mają zrobić. Przypomina to nieco działanie akupunktury, gdzie czynnikiem stymulującym jest igła wbita w punkt akupunkturowy. Jaką ma to zaletę? Taka stymulacja trenuje odporność orgiazmu do tego stopnia, że przy kolejnej chorobie organizm juz sam będzie umiał ją zwalczyć i poradzi sobie bez leków lub zwyczajnie obroni się przed chorobą bez żadnych dolegliwości i objawów! Jaką ma to wadę? Niekiedy organizm jest wycieńczony i nie jest w stanie ruszyć z miejsca - stąd w swojej pracy wspomagam chorych odpowiednimi preparatami naturalnymi typu zioła, dającymi potrzebną dawkę energii. Wówczas lek homeopatyczny przekieruje ta energie we właściwe miejsce.